Poeta pragnie szaty niebios, William B. Yeats

Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,Lecz biedny jestem: me skarby -- w marzeniach,
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy;
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.

( William B. Yeats, Wiatr pośród trzcin, 1899)


***

" Są takie noce od innych ciemniejsze,
kiedy się wolno rozpłakać,
wolno powtarzać słowa najświętsze,
mówić o wróżbach i znakach,
tylko nie wolno tej nocy pod różą
okraść, okłamać, oszukać,
bo się już będzie odtąd na próżno
bezsennej nocy tej szukać... "



Agnieszka Osiecka

***


"Niektórzy lubiá poezje" W.Szymborska

Niektórzy –
czyli nie wszyscy.
Nawet nie większość wszystkich, ale mniejszość.
nie licząc szkół, gdzie się musi,
i samych poetów,
będzie tych osób chyba dwie na tysiąc.

Lubią –
ale lubi się także rosół z makaronem,
lubi się komplementy i kolor niebieski,
lubi się stary szalik,
lubi się stawiać na swoim,
lubi się głaskać psa.

Poezję –
tylko co to takiego poezja.
Niejedna chwiejna odpowiedź
na to pytanie już padła.
A ja nie wiem i nie wiem i trzymam się tego
jak zbawiennej poręczy.
(W. Szymborska Niektórzy lubią poezję)

***

BALLADA BEZBOŻNA

Gdzie mojej ręki lewej z niebem igra samiec
Tam stado dojnych gwiazd i moja śmierć się pasie

Gdzie mojej ręki prawej ogródek się szerzy
Tam żonę martwą zakopują w ziemi

Gdzie moich jąder krąży podwójna planeta
Tam wieszają człowieka za to że poeta

Gdzie nasienie pośpiesznie porzucone gnije
Tam kobietę do spazmu pobudzają kijem

Gdzie mojego mózgowia cieknie wrąca struga
Tam pijak pijąc wie już co jest dobra wódka

Gdzie moja stopa lewa bieg planet popędza
Tam nie ma Boga tylko jego impotencja

Gdzie moja stopa prawa bieg planet wstrzymuje
Też nie ma Boga tylko nieskończony smutek

Gdzie moja męskość głową fioletową straszy
Poślubiona dziewica regularnie krwawi

Gdzie patrzę lewym okiem tam widzę: jest Polska
Biskup na świni tyłem wjeżdża do kościoła

Gdzie patrzę prawym okiem moje życie marne
Jak zwykle z przyjściem zmroku idzie pod latarnię

R.Wojaczek

***

E. Stachura - Uspokojenie


Wydarzyła mi uspokojenie ta chwila

i kamień odwalić od tajemnic

i kamień odwalony ucałować

i zajrzeć w jaskinie moje tajemnice



Cicho jest niepomiernie i mężność

w domostwach moich kościach

w krąg obiegły mnie dziwne zwierzęta

tańce wolne odprawiać radosność



Nieprzebrana jest chwila wiersza łaska

która mi skinąć bym w sobie popadł

i tam ujrzanym więcej nie płakał

i podziękował weselnym raz płomieniem



i wyszedłem na łąki

"A man said to the universe"

A man said to the universe:
"Sir, I exist!"
"However," replied the universe,
"The fact has not created in me
A sense of obligation."

Stephen Maria Crane 1871-1900


***



"If..."

If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you;
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise:

If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two imposters just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools;

If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: "Hold on!"

If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with kings - nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run -
Yours is the Earth and everything that's in it,
And - which is more - you'll be a Man, my son!

Rudyard Kipling 1865-1936


***


"You Only Live Twice"

You only live twice
Or so it seems.
One life for yourself
And one for your dreams.
You drift through the years
And life seems tame.
'Til one dream appears
And Freedom is its name.
And Freedom's a stranger
Who'll beckon you on
Don't think of the danger
Or the stranger is gone.
This dream is for you
So pay the price.
Make one dream come true. . .

original lyric by Leslie Bricusse, (music by John Barry)
slightly modified by don Juan/Carol Tiggs

Poezja Jima Morrisona z muzyká dograná po smierci poety;
"The ghost song" poem:

http://uk.youtube.com/watch?v=5gUtMEzIk ... re=related



Awake.
Shake dreams from your hair
my pretty child, my sweet one.
Choose the day and choose the sign of your day
the day's divinity
First thing you see.

A vast radiant beach and cooled jeweled moon
Couples naked race down by it's quiet side
And we laugh like soft, mad children
Smug in the wooly cotton brains of infancy
The music and voices are all around us.

Choose they croon the Ancient Ones
the time has come again
choose now, they croon
beneath the moon
beside an ancient lake

Enter again the sweet forest
Enter the hot dream
Come with us
everything is broken up and dances.

Indians scattered,
On dawn's highway bleeding
Ghosts crowd the young child’s,
Fragile eggshell mind

We have assembled inside,
This ancient and insane theater
To propagate our lust for life,
And flee the swarming wisdom of the streets.

The barns have stormed
The windows kept,
And only one of all the rest
To dance and save us
From the divine mockery of words,
Music inflames temperament.

Ooh great creator of being
Grant us one more hour,
To perform our art
And perfect our lives.

We need great golden copulations,

When the true kings murderers
Are allowed to roam free,
A thousand magicians arise in the land
Where are the feast we are promised?

One more thing

Thank you oh lord
For the white blind light
Thank you oh lord
For the white blind light

A city rises from the sea
I had a splitting headache
From which the future's made

LOT MIŁOŚCI

(Tras de un amoroso lance)
Strofy opiewające wzlot duszy do Boga

Miłości rączymi pióry,
Nadzieją gnany do góry,
Coraz wyżej od padołów,
Wzlatując, chwyciłem potów.

1. W pogoni za tą Boskością
Chcąc łupu dostać z pewnością,
W takim znalazłem się niebie,
Że aż zgubiłem sam siebie.
A choć w tym locie zuchwałym
Zaledwie się posuwałem,
To wciąż wyżej od padołów,
Wzlatując, chwyciłem potów.

2. Gdym się wzbił wyżej, wysoko,
Wielki blask olśnił mi oko
I mnie, zwycięzcę w tych gonach
Noc skryła w swoich osłonach.
Lecz rwany skrzydłem miłości
Leciałem mimo ciemności,
Coraz wyżej od padołów,
Wzlatując, chwyciłem potów.

3. A iłem się wzbijał wyżej,
Pędząc w górę coraz chyżej,
O tyle czułem, że spadam,
Słabnę i sobą nie władam.
Oj, nie złowić tego ptaka!
Siebie równam do robaka,
Co tak wzbił się od padołów
Wysoko, by schwycić potów.

4. Już nie wiem, jak się to stało,
Sto lotów w jeden się zlało,
To nadzieja tak porywa,
Im większa, więcej zdobywa.
W niebo mnie niosła nadzieja,
Ona wzlot dała, a nie ja,
Gdy się wzbiła od padołów
Wysoko, by schwycić połów,


Sw.Jan Od Krzyza

wiecej na: http://mojadroga.urs.pl/juan5.htm#g%F3ra

Friedrich Nietzsche http://nietzsche.kulturalna.com/p-7.html


"Bezdomny"

Rącze rumaki niosą mnie
wolnego od lęku i trwogi
w odległą dal.
I kto mnie widzi, zna mnie,
a kto mnie zna, zwie mnie:
bezdomnym człowiekiem...

Nikt nie śmie pytać,
gdzie jest mój dom:
chyba nigdy nie byłem przywiązany
do przestrzeni i przemijających godzin,
jestem wolny jak orzeł!



***


"Wedrowiec"

"Bezdroże! Przepaść, ciche w krąg, jak śmierć, okola!"
Tak chciałeś! Z ścieżki własna zwiodła ciebie wola!
Wędrowcze! Stop w swym wzroku chłód, bystrość i męstwo!
Zgubionyś, gdy wierzysz tu - w niebezpieczeństwo.

We śnie
- Bolesław Leśmian

Śnisz mi się obco. Dal bez tła,
Wieczność się w chmurach błyska.
Lecimy razem. Mgła i mgła!
Bóg, ciemność i urwiska.

Do mgły i mroku naglisz mnie
I szepcesz,zgrzana lotem:
"Toć ja się tobie tylko śnię!
Nie zapomnij o tem..."

Nie zapominam. Mkniemy wzwyż
Do niewiadomej mety,
O, jak ty trudno mi się śnisz!
O jawo moja, gdzie ty?

Wkleję wiersze mojej ulubionej poetki Marii Komornickiej:

Gorący dech demona pali
Mą nagą pierś, mój nagi kark -
Chór potępionych słyszę w dali,
Z chrzęstem drzew suchych, z szczękiem stali -
I drżę...i wtórzę ruchem warg

Dzieci! Dzieci!
Robaczywe dzieci!
Co wy tu robicie?
Wymyślamy brudy
Bośmy pełne grudy
Czart zabierze do kościółka -
Wygotuje na aniołka

Dźwięczny bruk pomnę, przydługi parkan
na nim litery
Olbrzymie "Schlachtuz". Dalej zbrzydzony Tum
starożytny
U którego świetnych nagrobków, w pielgrzymce
zaszczytnej
Boahtersko, drżąc z zimna, małej dostałem cholery.
Place banalne, schludny trotuar i porządne
gmachy
Śwaidczące, że Berlin, choć niedokładnie,
jest im znany

Pragnę z pamięci świata tego tak doszczętnie
Wymrzeć, by z nazwy nie zostało śladu -
By mnie nie poznał nikt po dawnym piętnie,
Gdy ląd pozdrowię z floty mej pokładu.
Chcę uciec, zniknąć, zginąć - jak nurek, ruda,
mgła, ziarno,
Przeistoczenia szukać w morzu, w ogniu,
w chmurach, w ziemi
Przeistoczony wrócić w głusz mego domu
cmentarną,
Z twarzy oslupionych czar ustami zdjąć
budzącymi

Leopold Staff
Kochać i tracić...

Kochać i tracić, pragnąc i żałować,

Padać boleśnie i znów się podnosić,

Krzyczeć tęsknocie "precz!" i błagać "prowadź!"

Oto jest życie: nic, a jakże dosyć...



Zbiegać za jednym klejnotem pustynie,

Iść w toń za perłą o cudu urodzie,

Ażeby po nas zostały jedynie

Siady na piasku i kręgi na wodzie.

Mój ulubiony wiersz;)