http://future.wp.pl/kat,111396,title,Dl ... omosc.html


Zapraszam do dyskusji.

Ja myślę że ludzie wierzą w teorie spiskowe bo zwykłe historie już się przejadły, potrzeba po prostu czegoś nowego. Pamiętam oglądałem kiedyś program na discovery, gdzie badali szczątki tzw. chubacabry, kiedy po badaniach w uniwersytecie okazało się że to są szczątki zwykłego psa to wybuchła wrzawa że podmienili szkielet, naukowcy dostawali listy z groźba i wyzwiskami.... za to że nie spełnili oczekiwań ludzi. Dużo ludzi wierzy w różne dziwne rzeczy....
http://satanizm.pl/objawienie.html
http://www.sportowefakty.pl/pilka-nozna ... -maradony/

Strona MILAN'a, to akurat żart

Ale wszędzie można napotkać się na równie wielkie absurdy, które są traktowane zupełnie poważnie. Czyżby ujawniała się naturalna potrzeba człowieka do szukania niesamowitości wszędzie - nawet tam, gdzie ich nie ma?

tak czy inaczej, nie da się ukryć. że 2 + 2 równa się czasami 4

Dzięki dziwacznym wierzeniom świat jest ciekawszy. Zauważmy, że każda religia jest przebogata w różnego rodzaju symbole, znaki, niekoniecznie prawdziwe historie, zwyczaje itp. Są wierzenia pozytywne i negatywne, ale wszystkie one wprowadzają do naszego życia różnorodność.

Jeśli chodzi o teorie spiskowe, to na pewno wiele z nich jest prawdziwych zważywszy na niedoskonałość człowieka. Teorie spiskowe działają też trochę jak straszak na ewentualnych przyszłych spiskowców.

Wszystko ma swoje zalety i wady niezależnie czy jest prawdziwe czy nie.

Czyli tajemnik jesteś bliski mojemu myśleniu - liczy się głównie wpływ danego poglądu na człowieka, a nie jego prawdziwość/fałszywość.

Ale co robią teorie spiskowe? Bywa tak, że sieją strach, podejrzliwość. Ludziom wierzącym w nie wydaje się, że przejrzeli niecne zamiary rządów/złych organizacji etc. Czy to pozytywne?

Dlaczego wierzymy w teorie spiskowe ?

Jest to niezwykle groteskowe pytanie.

My ludzie jesteśmy arcymistrzami wiary !
Cale nasze życie opiera się na wierze i choćbyśmy nie wiem ile bolesnych lekcji dostali to i tak nie przyjdzie nam nigdy do głowy aby podważyć nasza wiarę.


Przychodzimy na ten świat i od razu wierzymy w naszych rodziców, wierzymy ze nas kochają i mamy ich za bogów. Choćby nie wiem ile krzywdy nam zrobili nigdy nie podważymy wiary jaka w nich pokładamy, co więcej własne dzieci wychowujemy tak samo jak nas wychowali rodzice wierząc ze postępujemy słusznie.

Wierzymy w fachowców, powierzamy im życie nasze i naszych dzieci.

Na początek trafiamy w ręce fachowców od edukacji, choćbyśmy w szkole nie wiem ile przemocy i krzywdy doznali, zawsze będziemy wierzyć ze istnieje ona aby nas uczyć, znaczy rozwijać. Nigdy mimo tych wszystkich doświadczeń nie przyjdzie nam na myśl ze jest to miejsce gdzie zabija się nasza indywidualność, naszego ducha, nasza radość i niewinność. Przerabia się magiczna i święta istotę w zdegradowanego niewolnika, ale nasza wiara jest niezachwiana, gdy mamy nasze dzieci od razu oddajemy je w ręce fachowców od edukacji aby zrobili z nich ludzi.

Równie szybko dostajemy się w ręce fachowców od duchowości, tak zwanej religii. Wierzymy ze są to ludzie którzy mówią w imieniu Boga i decydują o naszym życiu niefizycznym. Wierzymy ze to oni powinni decydować za nas co jest złe a co dobre, z kim powinniśmy spać i kiedy, czy powinniśmy mieć dzieci i w jaki dzień powinniśmy wypoczywać. Sa to ludzie chciwi, żądni władzy, bardzo bogaci i bardzo wpływowi, mimo to zawsze żądają od nas jeszcze więcej pieniędzy i jeszcze więcej posłuszeństwa; nam jednak to wszystko nie przeszkadza wierzyć ze są oni sługami dobrego Boga który nas kocha i swoje własne dzieci tez tak jak oni tego pragną oddamy w ich ręce zanim są czegokolwiek świadome, aby nie miały wyboru, aby wierzyły ze ich wiara jest jedyna i prawdziwa i aby nigdy jej nie podważały.

Mamy tez fachowców od informacji - dziennikarzy, wierzymy ze telewizja i prasa są po to aby nas informować o otaczającym świecie, aby poszerzać nasze horyzonty. Choćbyśmy ile kłamstw tam zobaczyli nigdy nie przyjdzie nam do głowy ze być może cala ta machina medialna należy do kilku współpracujących ze sobą korporacji a o tym co uznajemy za prawdę a co za fałsz decyduje tak naprawdę kilku ludzi.

Wierzymy tez we władzę, w premiera, sejm prezydenta, banki. Choćbyśmy ile razy zostali przez nich okradzeni i zdradzeni my ciągle wierzymy ze są oni tam wszyscy dla naszego wspólnego dobra.
My niewolnicy, arcymistrzowie wiary, spędzający ponad polowe swojego życia w pracy. Smutni, samotni, pokaleczeni, czekający aż nasz władca zegar wybije godzinę końca naszej męki aby wrócić wykończonym do swojego domu na moment odpoczynku przed kolejnym dniem pracy, który będzie tak samo nudny i zabójczy dla naszego ducha. Wierzymy jednak ze kiedyś dorobimy się czegoś: emerytury? samochodu? szczęścia? ze realizujemy nasze plany, ambicje; aż wreszcie jesteśmy zbyt starzy, zbyt chorzy na to szaleństwo, stajemy się niepotrzebni i czekamy aż przyjdzie nasz zbawca-śmierć i uleczy nas z tego szaleństwa.

Wierzymy tez wszyscy w miłość, nikt z nas nie wie czym ona jest ale wszyscy w nią wierzymy. Co więcej pomimo ze nie wiemy jak ona wygląda wszyscy wierzymy ze ja znajdziemy, nigdy się w tym nie poddajemy. To jest naprawdę niezwykle!


I teraz stoi przede mną taki arcymistrz wiary i pyta się: Dlaczego ludzie wierzą w teorie spiskowe?
Dlaczego ktoś jest tak głupi aby pomyśleć ze coś w naszym świecie jest nie tak?

I mogę powiedzieć tylko ze widzę to co on nazywa teoria spiskowa ponieważ nie ma już we mnie wiary, poniewaz płakałem tak długo aż przestałem wierzyc.

Jednak jak na arcymistrza wiary przystało nadal w coś wierze.
Wierze ze kiedyś wszyscy przestaniemy wierzyć, zatrzymamy się, otworzymy szeroko oczy ze zdumienia i będzie to moment w którym ten świat się będzie musiał zmienić.

Ja tam już dawno przestałem wierzyć i pewnie sporo osób z tego forum także. Dlatego nie zgadzam się z Tobą tylko w jednym:
"..i tak nie przyjdzie nam nigdy do głowy aby podważyć nasza wiarę."
"Choćby nie wiem ile krzywdy nam zrobili nigdy nie podważymy wiary jaka w nich pokładamy."
Są tacy, którzy podważą, podważają tą wiarę i chyba nawet sporo ich jest.
Tylko znacznie mniej chyba jest takich, którzy wiedzą co robić, aby było inaczej, lepiej. Aby nie ulegać wpływom "fachowców" od duchowości, informacji, itp. Takich, którzy wiedzą jak można magicznie i pięknie żyć.
Za mało jest dobrych nauczycieli życia. Ja miałem szczęście spotkać takiego tu w realu, nie w POZA
Dostrzegam wyraźnie beznadziejność tzw. dobrej pracy, tłumów dreptających do kościółka, przekazów ważnych wiadomości w TV...
W niektórych tych działaniach sam jeszcze muszę uczestniczyć, choć czasami mam już okropnie dość.
I zastanawiam się co jeszcze mogę zrobić, aby swój byt polepszyć, aby zupełnie uwolnić się od wpływów, zmusić świat do zmiany.
Macie jakieś propozycje, pomysły?